سخنی با دوست (20)

هو الجمیل

ای پروردگار ما هر که را تو در آتش افکنی او را سخت خوار کرده‏ای و او ستمکار بوده و ستمگران را هیچکس یاری نخواهد کرد

( آل عمران - 192 )

حسن بصری میگفت : مستی را دیدم که در میان گل و لای راه میرفت، افتان و خیزان. گفتم : قدم ثابت دار تا نیفتی. گفت : تو قدم ثابت کرده‏ای ای شیخ با این همه دعوی؟ من اگر بیفتم ، مستی باشم به گل آلوده. برخیزم و بشویم . این،سهل است، اما از افتادن خود بترس که خلقی با تو بیفتند!!...

( این ظرایف منبع نداره )

*

حیای دیدار

بیزاری و انزجار از کسانی که مستقیما به چشم دیگران خیره می‏شوند و گستاخی و پرده دری را می‏توان به راحتی در نگاهشان خواند،امری است که اکثریت مردم آن را تجربه کرده‏اند، آنچه روشن و واضح است ، این که خداوند متعال حس خاصی را در دیدگان قرار داده که تنها با کمک همین حس می‏توان با دیگران ارتباط برقرار کردف بدون آنکه حتی با زبان آن‏ها آشنایی داشته باشیم . البته خداوند قادر است به واسطه همین حس و با همین چشمان بسیاری از انسانها را در بوته آزمایش قرار دهد. با نوع نگاه افراد علاوه بر میزان حیای آنان میتوان میزان خرد و معرفتشان را نیز سنجید. چرا که در حدیث داریم :«حیای چشم ناشی از عقل و معرفت است». پیامبر(ص) در بیان صفات عقل میفرمایند: « خداوند عقل را از نوری اندوخته شده آفریده و دانش را نفس آن ،فهم را روح آن ، ... حیا را چشم آن و حکمت را زبان آن قرار داده است .( بحار الانوار/ج1 ) .

 و این مطلب ، این حقیقت را به اثبات میرساند که حیا بیش از هر چیزی در دیدگان نمود و ظهور دارد و از نگاه های هر کس میتوان میزان حیا یا بی حیایی او را دریافت.

در آزمونی که حضرت داوود(ع) از حضرت سلیمان(ع) به عمل آورد تا آمادگی او را برای پذیرش نبوت بسنجد ،از او سوال کرد موضع و جایگاه حیا کجاست؟ حضرت سلیمان(ع) پاسخ داد : چشمان (بحار الانوار / ج 58 ‏)

در واقع انسان وقتی میخواهد حیا خود را نمایان کند سرش را زیر می‏اندازد و چشمان را پایین میدوزد. روایت زیبایی از نبی اکرم(ص) نقل شده است که فرمودند: گاو را محترم بشمارید که آن سید و سرور چارپایان است. او بخاطر حیا و شرمساری از خداوند، از آن هنگام که بنی اسرائیل به گوساله پرستی مشغول شدند دیگر دیدگان خویش به طرف آسمان بلند نکرد.  ( علل الشرایع / ج2 )

والاترین نوع نگاه مخصوص انسانهای خردمند و عاقل است که جایگاه نگاه ها را می‏شناسند و می‏دانند که در کجا ، کی و چگونه نگاه کنند و در هر موقعیتی که قرار می‏گیرند به نحوی رفتار خواهند کرد که پرده های حیا را ندرند و در ضمن چیزی از نظرشان دور نماند. این چشم ها دیدگان با حیایی هستند که بجا و با دلیل به زمین دوخته می‏شوند و کنترل نگاه ، نیروی بالقوه و معنوی سرشاری به ایشان خواهد بخشید.

( بر گرفته از کتاب حیا )

*

خدایا ما را حیای عاقلان ده نه حیای خجولان!!! ...

*

پرو بالم که در دی از غم دلدار پرپر شد

بفروردین بیاد وصل دلبر بال و پر گیــرم

اگر ساقی از آن جامی که بر عشاق افشاند

بیفــشاند بمســــتی از رخ او پـــرده برگیــرم

( دیوان امام )

***

و من الله التوفیق

یا علی مدد